به نام او ....

سلام دوستان

دوستان اگه متنایی که می نویسم اکثرا به زبان عامیانه نوشته شده دلیلش اینه که سبک نوشتن من اینه که حتی متنهای ادبی که می نویسم هم عامیانه است . اگه خوب نیست و بچه گانه است ببخشید .

دوست من یادت باشه که دنیای بیرون ما انعکاسی از دنیای درون ماست . وقتی توجه کنی که تو با تصور خودت فاصله ها رو می سازی آن وقت نه ناله ای می مونه، نه شکایت و نه ترسی و نه تردیدی !               اون جا لحظه حیرته! پایان دودلی هاست . اون جا وادی یگانگی هاست . جایی که بین خالق و مخلوق هم دیگه فاصله ای نیست .

ای عشق دلم می خواد باز هم از تو بنویسم . بیا و ما را مبتلا کن . نگذار بی تفاوت بشیم . نگذار سرما باورمون بشه . نگذار دلمون سنگ بشه و احساسمون سخت و خالی . این جا یه زندون واقعیه و آدماش         گرگ های بره نمایی هستند که نه تنها از مهر و عاطفه هیچ نمی دانند بلکه تظاهر به                                علاقه های ظاهری اونا زجرم می ده .

بیا و عشق واقعی را درونشون رسوخ بده . بیا و فاصله دلها را کم کن . بیا و قدرت و نفوذ خودتو نشون همه بده . بیا و نشون بده که زندگی بی تو دیگه زندگی نیست . یه گذرگاه مشترک بین آدماست . رمز عبور از مرزهای خطر ، دوست داشتن بی قید و شرط هر موجودیه .

پس به همه و به هر موجودی عشق بورز ........

عاشق دیدار

دیوانه افکار

ساحل وفادار

سلام دوستان

حسابی ریختم به هم . ببینم واسه شماها هم پیش اومده یه مطلب رو بنویسین بعد یک دفعه وقتی می خواین بگذارینش تو وب همش پاک بشه ؟ من الان یه مدته همین مشکل رو دارم. آخرش یه کاری می کنن از خیر هر چی وبلاگه بگذرم .

امروز چند تا اتفاق بد افتاد و برنامه های من رو به هم ریخت . صبح که داداشم زنگ زد و گفت نمی تونه بیاد اینجا و درساش زیاده منم که دلم واسش تنگ شده بود کلی ناراحت شدم . بعدم که یه مساله پیش اومد که جریان اون مسافرتم که مربوط به درسم می شد فعلا منتفی شد و من کلی از درسام عقب می افتم .  خلاصه که بدجوری نا امید شدم واسه دانشگاه .

ولی خوب یه اتفاق خوبم افتاد و اونم پیروزی ۵ بر ۲ تیم ملی بود که به همگی تون تبریک می گم .

راستی می خوام یه سری تغییرات تو وبلاگ بدم . اگه راهنماییم کنین و نظرتونو بگین ممنون می شم .

از چه بنویسم؟

امشب که سقف بی ستاره اتاقم بر سرم سنگینی می کند، مانده ام که از چه بنویسم .

از آنهایی که دیروز با من بودند و امروز رفته اند یا از تو که همیشه حرفهای مرا می خوانی .

از چه بنویسم؟ از آسمانی که در حال عبور است یا از دلی که سوت و کور است؟

از زمین بونیسم یا از زمان یا از یک نگاه مهربان؟ از خاطراتی که با تو در باران خیس شد یا از غزلهایی که هیچ وقت سروده نشد ؟

  باز چه بنویسم؟ از چتری که هرگز زیر ان نایستادم یا از حرفهایی که هرگز به زبان نیاوردم؟

من عاشق خیابانی هستم که قسمت نشد با هم در آن قدم بزنیم . من دلبسته درختی هستم که فرصت نشد اسممان را روی آن حک کنیم .

ای ناجی من ناگزیر اگر قرار باشد بنویسم، باید در همه سطهای دفترم حضور داشته باشی . نفس های تو می تواند برگ برگ دفترم را از پائیز پاک کند . من بیقرار حرفهای ناب توام .

حرفهایی که هزاران سال دیگر در یک بعد از ظهر آفتابی با من خواهی گفت . من از اولین روز آفرینش ، چشم براه نگاه جذاب توام . کی مرا می بینی؟

عاشق دیدار

دیوانه افکار

ساحل وفادار

سلام دوستان

امشب خاطره ای واسه نوشتن نیست پس حرف دلم رو از دفتر شعرم براتون می نویسم . امیدوارم خوشتون بیاد .

دوباره یک شب دیگر، دوباره تپش این دل بیقرار، دوباره سایه حرفهای او که بر روی دیوار مقابلم می افتند، دوباره ذهن آشفته و نگرانی که هزاران حرف و درد برای گفتن دارد اما ...

دوباره یاد توست که این دل تنها را بیدار نگه داشته است . دلم می خواهد دیوارهای روبرویم همه پنجره شوند و من تو را در چشمانم بنشانم . چشمهایی که انتظار تو را کشیدند و برای دوری از تو و نبودنت گریه کردند و بسیاری از حرفها و غمها را دیدند و حرفی به زبان نیاوردند .

باز غمگین از نبودن تو در کنارم در گوشه ای همیشه خلوت و گرفته کز کرده و به تو می اندیشم، از اینکه تنها نشسته ام افسوس می خورم . کاش می توانستم تنهایی ام را برایت معنا کنم و از گوشه شهر و کوچه های غریب و غم گرفته برایت زمزمه کنم و بخوانم .

بگذار دردهایم را فقط با دستهای تو درمان کنم و حرفهایم را فقط با چشمان تو در میان بگذارم . بگذار که تا ابد این چشمان من انتظار تو را بکشند، این چشمها را رد نکن که برای دیدنت عجیب مشتاق و بیتاب است . 

عاشق دیدار

دیوانه افکار

ساحل وفادار

سلام دوستان

بازم یه سلام گرم از یه شهر گرم . امشب می خوام اول از همه از همه اونایی که به من لطف دارن و نظر برام می گذارن تشکر کنم . چه شما دوستای گلم که با نظرات خوبتون منو دلگرم می کنین و چه اون دوستایی که از وبلاگم انتقاد می کنن که از همشون تشکر می کنم و به همه می گم که اگه وب من ایرادی داره لطفا ایرادشو بگین و همینجوری نظری از روی احساس ندین . چون من تا زمانی که دلیل قانع کننده نباشه وبلاگم رو نمی بندم و جایی که حس کنم حرفی برای گفتن ندارم خودم زحمتو کم می کنم . در هر حال بازم ممنون .

یه مطلب دیگه اینکه فعلا سیستم من مشکلی در اون ایجاد شده و من نمی تونم واسه وبی کامنت بگذارم و اگه هر زمان این مشکل رفع شد از خجالتتون در میام .

امروز بعدازظهر با مامان و یکی از دوستامون رفتیم جایی مهمونی . که بعد از برگشت از اونجا من یه صلوات واسه خودم فرستادم و به مامانم گفتم واسم اسفند دود کنه . اگه گفتین واسه چی؟  آخه خانم صاحبخونه ماشاالله خیلی حرف می زد و از هر جایی که شما فکر کنین واسمون حرف زد . جوری که خونه که رسیدیم من از سر درد یه قرص خوردم و مامانم هم خوابید گفت کسی منو بیدار نکنه . خلاصه اینجه بود که به یک نکته مهم پی بردم که دست بالای دست بسیار است (چه ربطی داشت) آخه من می گفتم من خیلی پر حرفم ولی یکی بدتر از من پیدا شد .

راستی دوستان یه تصمیم گرفتم و اونم اینه که اگه شبی خاطره ای واسه گفتن نداشتم یه سری به دفتر شعرم بزنم و حرفای دلم رو بنویسم . پس همیشه می تونین وبلاگ منو به روز شده ببینین .

خوب به هم ریخته ای

وضع امسال مرا خوب به هم ریخته ای

-جان تو- حال مرا خوب به هم ریخته ای

بی تو با خلوت خود ساخته بودم اما

خلوت کامل مرا خوب به هم ریخته ای

من و درگیر سکون بودن و اوجی تا هیچ

جرات بال مرا خوب به هم ریخته ای

بعد عمری غزل بی سروسامان گفتن

غزل لال مرا خوب به هم ریخته ای

 

عاشق دیدار

دیوانه افکار

ساحل وفادار